‘Het leven wordt voorwaarts geleefd, maar achterwaarts begrepen’, is een uitspraak van de Deense filosoof Sören Kierkegaard.
Bij het overgaan van het ene naar het andere jaar, sta ik altijd even stil. Neem ik tijd en ruimte om terug te kijken en alvast wat vooruit te zien. Ik ben niet iemand van grootse plannen en doelen, hou me niet bezig met manifesteren. Mindfulness heeft me geleerd om meer in het moment te leven en vooral om mild te zijn, zowel in het terug- als het vooruit kijken.
Terugkijkend op 2024 viel me vooral op hoeveel ik had gedaan. Maar misschien nog wel meer dat ik dácht dat ik weinig had gedaan. Hmm, die innerlijke criticus had me weer aardig bij de kladden 😉
Op werkgebied heb ik afgelopen jaar echt mogen ervaren hoe het is om zowel als grafisch ontwerper als mindfulnesstrainer actief te zijn. Dat viel af en toe niet mee: waar het geven van mindfulness goed te plannen is, komt het grafisch werk wanneer het komt. En dat was andere jaren geen probleem, want ik plande mijn privé daar omheen. Maar nu staan er dus ook andere werk-afspraken (zoals mindfulness trainingen, meditatie-avonden en stiltedagen) in de agenda en als er dan ‘ineens’ een grote ontwerp-opdracht komt, dan is het flink druk ineens. Daar een balans in vinden is voor mij nog een uitdaging…
De laatste twee maanden van 2024 schoot ik in een oude groef van ‘aanpakken-en-de-schouder-eronder’ waarvan ik weet dat die niet goed voor me is. Ik zag ‘m gebeuren, dat wel, hahaha, maar ben er te lang in gebleven waardoor ik ziek werd en daardoor langer herstel nodig had.
Als ik dan toch een ‘doel’ wil formuleren voor 2025, dan is het om mindfulness nog meer onderdeel van mijn leven te laten zijn. Vaker momenten inlassen – klein en groot – om stil te staan. Mindfulness niet alleen in het doorgeven van de kennis die ik heb, maar ook mindfulness naar mezelf. De beoefening nog meer integreren in mijn leven, omdat ik dat ook mezelf gun, vanuit mildheid en liefde.