‘Ik ben even weg’, was het enige dat ik nog kon uitbrengen waarna ik boos de deur achter me dicht gooide en weg liep.
Eerder die ochtend had ik een flinke teleurstelling gekregen op werk-gebied. Of althans, het liep anders dan ik had gehoopt en verwacht en werd daarna overspoeld met zelf-oordelen. Mijn eerste ‘favoriete negatieve gedachte’ sprong op en riep: zie je wel, je hebt het niet goed gedaan, je kan het niet en het wordt nooit wat’. Maar… ik zag ‘m, was me er bewust van, so far so good: oké, negatieve gedachte, daar ben je weer, pijnlijk en ook niet helemaal waar. Wat had ik misschien anders kunnen doen? En waar had ik überhaupt geen invloed op? Een mooie analyse volgde en ik kon het doorvoelen (spoiler alert: ik dacht dat ik aan het doorvoelen was).
Maar niet veel later die dag gebeurde er nog iets waar ik ook geen invloed op had en BAM, daar was de boosheid!
Bijzonder, want die boosheid had ik in eerste instantie niet gevoeld. Ik had eigenlijk heel weinig gevoeld, ging gelijk in de analyse én zelfoordelen. Nu er wéér wat gebeurde ontdekte ik ineens hoe teleurstelling voelt: verdrietig, boos, een beetje wanhopig en moedeloos misschien zelfs. En moe, moe van al m’n best doen en ook mijn lichaam voelde ineens zo moe. Vooral ook: ik wil even alleen zijn, weg.
Het ritme van het lopen – eerst in rap tempo, later wat rustiger – gaf me de ruimte om écht te doorvoelen, te zijn met wat er was op dat moment. De boosheid, de tranen, de onrust in hoofd en lijf. Zónder het te analyseren of te willen begrijpen. Ermee zijn, in al z’n facetten, zodat het uit zichzelf van vorm kon veranderen en mij los kon laten.
Eigenlijk was ik ook wel een beetje trots op mezelf, over het zien van de onmacht, het voelen van de boosheid (mocht vroeger niet) en het nemen van ruimte, letterlijk, door weg te lopen. De beoefening van mindfulness heeft me daar echt bij geholpen. Ik ben me sneller bewust van mijn emoties, al wil mijn analytische brein er graag mee ‘aan de slag’. Maar van die neiging ben ik me sneller bewust en kan daardoor een betere (meer behulpzame) keuze maken voor mezelf.
Op een mindful tempo ben ik weer terug naar huis gelopen, benieuwd naar welke uitingen nog meer op mijn pad zouden komen die dag😉
W O E S T
